De botanische naam Dianthus is afgeleid van ‘Dios’ = ‘God’ en ‘anthos’ = ‘bloem’ en betekent dus Gods-bloem of goddelijke bloem.
 
Handboeken over kruiden uit de 17e eeuw staan vol recepten voor siropen en jams van de Anjelier, versuikerde en in wijn verwerkte Anjelier-bloemen, die vanwege hun heerlijke Kruid-nagelgeur destijds ook ‘Nagel’-bloemen werden genoemd.
 
Het Anjer-geslacht bestaat uit ongeveer 300 soorten, waarvan de klein-bloemige, traditionele, ouderwetse variëteiten, die ook heerlijk – naar Kruidnagel- geuren, culinair zeer interressant zijn. De kleine Dianthus-bloemen worden toegevoegd aan salades of -eventueel versuikerd- gebruikt als garnering op desserts en taarten.
 
De voet van de gekleurde bloemblaadjes, een wit ‘hieltje’, smaakt bitter en moet -daarom- verwijderd worden. Van de bloemen wordt ook Thee getrokken, die een rustgevende werking heeft wanneer ietsje hiervan aan wijn wordt toegevoegd.
 
Culinair zijn vooral belangrijk de gefranjerde bloemen van de Franje-anjer of Gras-anjer (Dianthus plumarius). De Kartuizer-anjer of Dianthus carthusianorum, o.a. de ouderwetse ‘Mrs. Sinkins’ met de sterkste geur.