Besanjelier heeft een voorkeur voor vochthoudende, voedselrijke, basische bodems. Zij groeit in heggen en in bosranden.
 
De stengels van Besanjelier kunnen tot 2 meter lang worden. Aangezien de plant geen ranken of hechtwortels vormt is zij aangewezen op de steun van naburige planten. Besanjelier is dan ook meestal te vinden in ruige zoomvegetaties. De planten kunnen slecht tegen begrazing; bij intensieve beweiding (of bij regelmatig afmaaien) verdwijnen de groeiplaatsen. 
 
Besanjelier vormt bessen, maar deze bevatten geen vruchtvlees en zijn dan ook weinig in trek bij vogels en blijven lang aan de plant hangen.  In de herfst fragmenteren de afgestorven stengels doordat ze ter hoogte van de knopen breken.
 
Silene is mogelijk vernoemd naar de bosgod Silenus, die een opgezwollen buik had. Diverse silenesoorten hebben een opgezwollen kelk. Volgens anderen stamt silene af van het Griekse sialon (speeksel), omdat vele soorten kleverig zijn. Baccifera betekent besdragend.
 
Losgeraakte stengelfragmenten met aanhangende bessen kunnen door de wind verspreid worden.