Mariadistel is een stekelige tweejarige plant die tot 1,5 m hoogte kan groeien, met donzige stengels. De naam gaat terug op de legende dat de witte vlekken op de bladeren veroorzaakt zouden zijn door de melk van Maria. 

De mariadistel houdt van kalkrijke voedselrijke grond, kan zowel op droge als vochtige grond groeien en groeit het best in de volle zon. 

Bijna alle delen van de plant zijn eetbaar. De wortels kunnen als schorseneren gegeten worden. De geschilde stelen, eerst geweekt in water, kunnen gekookt worden als rabarber. De jonge scheut, in de lente dicht bij de wortel afgesneden, met een deel van de stengel eraan is gekookt heerlijk van smaak.
 
De stekelige dekbladen om het grote bloemhoofd kunnen als artisjok worden gekookt en gegeten. 
De mariadistel staat al lange tijd bekend om haar geneeskrachtige werking en dan specifiek voor de lever. Het werkt ontgiftend op de lever, stimuleert de spijsvertering, bloeddoorstroming en borstvoeding.